-1-
Gene parıldamış ufkun,ey Vatan! .
Gene dağlarinda hep aynı vâkar.
Gönül ister, diye sana bir destan,
Dil kâfi değil ki buna; ne çıkar.

-2-
Çevirip tarihe şöyle gözümü,
Götüreyim gerilere sözümü,
Söyliyeyim bent ederek özümü,
Yapıpta dilimi gönlüme ayar.

-3-
Bir gün idi; karanlık mı, karanlık,
Vatan yanık, gönül yanık, dil yanık,
Gözler hasta, nemli, fakat uyanık,
Dağda, taşta, toprakta bir intizar.

-4-
Bir matem şarkısı, hep perde, perde,
Yükselip duruyor baktım her yerde,
Ermeni bu yurtta, sahibi nerde?
Yetmez mi bu hicran, yetmez mi efkâr?

-5-
Çizmesi kirliler gezmesin artık,
Dedemin ruhunu üzmesin artık,
Yavrumun bağrını ezmesin artık,
Diyen Türk'ün gözlerinden kan akar.

-6
Sarardı yaprağım, solsun mu gülüm?
Esaret olur mu? saadet ölüm,
Ermeni her yerde yapıyor zulüm,
İnsaftan çok uzak, gaddar mi gaddar.

-7-
Sebilere kıydı, evleri yaktı,
Toprağımı aldı, yurtsuz bıraktı,
Kim bilir hâla ne yapacaktı?
îşte buna benzer daha neler var?

-8-
Bu matemli günler böyle gider de,
Durur mu Türk artık durduğu yerde?
Esti bir kurtuluş sevdası serde,
Bir gün ki; her taraf diz boyunda kar.

—9—
Soğuk mu soğuk, fırtına, bora,
Donmuş bütün sular, buz tutmuş dere,
Dadaş'ım gönülden coşmuş bir kere,
Kiyametler kopsa artık kim bakar.

-11-
Evet, böyle işte, zorlu vurdular,
Kırılmaz denilen kolu kırdılar,
Bir saat içinde kattı sürdüler,
Şu delikli Taş'i ettiler mezar.

-13-
Dövülsün davullar, ötsün zurnalar,
Çevrilsin halkalar, oynansın Başbar.
Asuman titresin, coşsun nâralar,
Gözlerde özgürlük sevdası yanar.

-14-
Şehidim, şehidim, sen de kalk, uyan!
İşte bak hakikat, gördügün rüyan,
Taşı yok türbenin önüne dayan,
Bir fatiha, sana edem yadigâr.

-15-
Ta arşa yükselmiş taşsız mezarın,
Ne mutlu olsaydım tek türbedarın,
Heybetin, haşmetin, kutsal vâkarın,
Anlatayım yok ki; dilde bir tutar.

-16-
Selam sana, ey şehid yatanım!
Selam ey Bayrağım, benim öz kanım!
Selam Oltum, selam sana Vatanım!
Toprağına, taşına selam, ey diyar

-17-
Yurduma göz diken düşman, bunu bil,
Sonunda hep böyle olursun sefil
Simdi de, Kıbrıs'ta bir düşman gâfil,
Dur Urum, dur dedim, dur artık yeter!

(25 mart-1964) Oltu